با افزایش سن و کاهش قابلیت ارتجاعی پوست و نسج نرم، فاصله بین ابروها و مژه‌ها کاهش پیدا می‌کند. پایین آمدن ابرو و ایجاد خطوط چروک عمیق در پیشانی و اطراف چشم‌ها، فرد را مسن، خسته و غمگین نشان می‌دهد. با انجام عمل لیفتینگ پوست پیشانی، اصلاح عضلات و برداشتن بافت اضافی، خطوط ناخواسته برطرف شده و ابروها بالا کشیده می‌شود تا چهره جوان‌تر و شاداب‌تر نشان داده شود. هدف از این جراحی، تصحیح افتادگی پلک‌ها و از بین بردن خطوط افقی صورت و شیارهای پیشانی است. لیفتینگ پیشانی را می‌توان به تنهایی یا به همراه سایر عمل‌های زیبایی نظیر لیفتینگ صورت انجام داد.
روش‌های لیفتینگ ابرو و پیشانی
مدت زمان جراحی بسته به گستردگی عمل و شیوه انجام آن، بین ۶۰ تا ۹۰ دقیقه طول می‌کشد. برای انجام عمل، بیمار تحت بیهوشی کامل یا بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرد. لیفتینگ پیشانی و ابرو به روش‌های مختلفی انجام می‌شود اما سه تکنیک عمومی برای این جراحی عبارت از لیفتینگ تاجی یا کرونال (Coronal Lift)، لیفتینگ به روش آندوسکوپی (Endoscopic Lift) و لیفتینگ زیرپوستی (Subcutaneous Lift) می‌باشد.
در لیفتینگ کرونال، خط برش بر روی خط رویش مو قرار دارد که از یک طرف گوش شروع شده و به گوش دیگر می‌رسد. در این روش، جراح از طریق برش ایجاد شده پوست پیشانی را بلند می‌کند تا بافت زیر آن جدا و عضلات پیشانی آزاد و یا اصلاح شوند. ابروها (در صورت نیاز) بالا کشیده شده و نسوج اضافه در محل برش جدا می‌شوند. سپس ناحیه برش به وسیله بخیه یا گیره‌های مخصوص بسته خواهد شد. در بعضی موارد، جراح ترجیح می‌دهد که محل برش با گاز پانسمان و یا باند کِشی بسته شود. لیفتینگ کرونال یکی از روش‌های مطمئن و مرسوم در عمل لیفتینگ ابرو و پیشانی محسوب می‌شود. مزیت این تکنیک ماندگاری آن است؛ به علاوه جوشگاه بعد از گذشت مدتی زیر موها پنهان شده و قابل مشاهده نخواهد بود.