تصور اکثر افراد از “انحراف بینی” کج بودن ظاهر بینی است .
حال آنکه از نظر پزشکی انحراف تیغه بینی به کج بودن تیغۀ داخلی بینی اطلاق میشود.
این انحراف تیغه بینی معمولا با کجی ظاهری همراه نیست مگر آنکه انحراف شدید و مزمنی در طول سالیان رشد و بلوغ وجود داشته باشد که منجر به کجی ظاهری هم شده باشد.
تيغهٌ بيني که به آن سپتوم بینی هم گفته میشود صفحۀ عمودی نازکی است كه فضاي داخلی بيني را به دو حفرۀ مجزاي راست و چپ تقسيم مي كند.این تیغه ،پشتیبان و ساپورت کنندۀ قسمتهای خارجی بینی بوده و وزن بینی را تحمل میکند و میتوان آنرا به عمود یک خیمه تشبیه کرد.
نيمهٌ جلوئی اين تيغه غضروفي و نيمهٌ بالايي آن استخواني است .
تیغه بینی در هر طرف توسط مخاط پوشیده میشود.
این مخاط عروق تغذیه کنندۀ تیغۀبینی را در بر دارد.
خود غضروف فاقد عروق خونی است و سلولهای غضروف بینی از موادی که از عروق خونی مخاط تراوش میشود تغذیه می کنند.
تيغهٌ بيني نيز مثل ساير اجزاي بدن تا پايان بلوغ همچنان رشد مي كند و بر ابعادش افزوده مي شود .
چندين مركز غضروف سازي و استخوان سازي در رشد هماهنگ تيغه بيني موثرند .
بديهي است اگر به هر دليلي يكي يا چند تا از اين مراكز عضروف سازي يا استخوان سازي كمتر و يا بيشتر از حد معمول رشد كنند،تيغهٌ بيني ممكن است از خط وسط منحرف شده و در ناحيه اي به سمت راست يا چپ انحراف پیدا کند.
اين كجي معمولاً در قسمت داخلي بيني است و تاثيري بر روي شكل ظاهري بيني نميگذارد.