شاخص توده بدنی مناسب جراحی زیبایی
حتماً تا کنون درباره شاخص توده بدنی (BMI) شنیده اید. و اگر به قصد انجام جراحی های ابدومینوپلاستی یا تامی تاک و لیپوماتیک به جراح زیبایی مراجعه کرده باشید ، بی شک درباره BMI شنیده اید!
شاخص توده بدنی (BMI) چیست و چه ارتباطی با جراحی پلاستیک دارد؟
BMI – شاخص توده بدنی ، محاسبه میزان چربی بیمار نسبت به اسکلت بدن خود است. BMI به سادگی با استفاده از نسبت وزن و قد محاسبه می شود. این یک اندازه گیری مناسب برای درصد چربی بدن نیست زیرا ساختار بیمار را در نظر نمی گیرد. به عنوان مثال ، یک شخص می تواند BMI بالا داشته باشد و وزن او مربوط به عضلات بدنش باشد ، اما چربی نسبتاً کمی داشته باشد.
اندازه گیری BMI برای بررسی اینکه آیا وزن شما نسبت به قد شما در یک محدوده سالم است استفاده می شود. این ابزاری است که در تعیین ایمنی و مناسب بودن برای همه روش های جراحی پلاستیک انتخابی به جراح پلاستیک شما کمک می کند. اندازه گیری BMI برای اکثر افراد بالای ۱۸ سال مفید است. اما ، این فقط یک تخمین است و سن ، قومیت ، جنسیت و ترکیب بدن را در نظر نمی گیرند.
اندازه گیری دور کمر می تواند میزان چربی داخلی شکم را که قلب ، کلیه ها ، کبد ، اندام های گوارشی و لوزالمعده را می پوشاند پیش بینی کند. اندازه گیری دور کمر برای اکثر بزرگسالان بیشتر از ۹۴ سانتی متر برای آقایان و بیشتر از ۸۰ سانتی متر برای زنان ، نشانگر میزان بالای چربی احشایی یا داخلی است. توجه به این نکته مهم است که جراحی های پلاستیک از جمله ابدمینوپلاستی و لیپوماتیک هرگز جایگزینی برای کاهش وزن حاصل از یک رژیم غذایی سالم و برنامه ورزشی نیست!
چرا داشتن BMI مناسب برای جراحی پلاستیک ضروری است؟
مطالعات نشان داده است که با افزایش شاخص توده بدنی (BMI) از محدوده سالم (۱۹-۲۵) به اضافه وزن / چاقی (۲۵+) ، احتمال ایجاد عوارض پس از جراحی و تاخیر در بهبودی افزایش می یابد. این عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
- عفونت زخم
- سروما / هماتوم (مجموعه ای از مایعات یا خون)
- تاخیر در ترمیم یا مشکلات زخم
- طولانی تر شدن مدت زمان بهبودی
- ترومبوز وریدی عمیق (DVT)
- عوارض بیهوشی به عنوان مثال مشکلات تنفسی در حین و بعد از جراحی
- نکروز بافتی یا مرگ بافتی
عوامل دیگری که می توانند عوارض بعد از عمل را افزایش دهند عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- انجام چندین روش جراحی که تحت بیهوشی به مدت زمان بیشتری نیاز دارند
- دیابت
- سابقه پزشکی پیچیده / سایر مشکلات سلامتی
قبل از جراحی ابدومینوپلاستی و لیپوماتیک چه کاری می توانم انجام دهم؟
در بهترین و ایده آل ترین شکل بدنی و وزن هدف خود باشید. در واقع بهتر است وزن هدف شما به مدت ۶ ماه قبل از جراحی پلاستیک تثبیت شده باشد. BMI بین ۲۰-۲۵ ایده آل است اما ممکن است برای همه واقع بینانه نباشد! بنابراین معمولاً BMI کمتر از ۳۰ برای انجام جراحی مناسب در نظر گرفته می شود. BMI در محدوده سالم نه تنها مناسب بودن شرایط را برای عمل تایید می کند بلکه ایمنی کلی و نتیجه زیبایی را نیز افزایش می دهد.
سیگار را ترک کنید! سیگار کشیدن به اشکال مختلف ، بهبودی و نتایج جراحی پلاستیک را مختل می کند. اگر واقعاً قصد جراحی زیبایی را دارید ، توصیه های گفته شده در مورد سیگار کشیدن و جراحی پلاستیک را جدی بگیرید.
در حالت ایده آل ۶ ماه و حداقل ۲ ماه قبل از جراحی حتماً کشیدن سیگار را ترک کنید.
آیا BMI بر ایمنی و نتایج جراحی زیبایی تأثیر می گذارد؟
بله – بیماران با BMI بالا میزان عارضه بالاتری دارند و به طور کلی از نتایج خود در مقایسه با بیماران دارای BMI در سطح “طبیعی” رضایت کمتری دارند.
چرا BMI سالم برای جراحی زیبایی مهم است؟
کاندیدای ایده آل برای جراحی پلاستیک باید وزن ایده آل و سلامت بدنی داشته باشد. بیماران با وزن بالا (BMI بالا) در معرض خطر عوارض جراحی قرار دارند.
لخته خون (DVT) و آمبولیسم ریوی (PE) – این ترسناکترین عارضه در جراحی های زیبایی بدن است و بیماران با BMI بالا خطر بسیار بالاتری برای این عارضه تهدید کننده زندگی دارند.
آپنه خواب – بیماران مبتلا به اضافه وزن خطر بالاتری برای آپنه خواب دارند که می تواند در حین جراحی و یا بعد از آن مشکل ایجاد کند
کبد چرب – بیماران با BMI بالا در معرض خطر اختلال عملکرد کبد همراه با تجمع چربی هستند. کبد نقش مهمی در التهاب و ترمیم زخم دارد.
عفونت های محل جراحی – در بیماران با BMI بالا احتمال عفونت پس از جراحی بسیار بیشتر است.
سایر موارد ترمیم زخم – جدایی زخم ، نکروز بافتی و تجمع مایع در بیمار BMI بالا بسیار بیشتر است.
افراد با BMI نرمال در بیشتر بیماران نتایج بهتری از جراحی میگیرند. به عنوان نمونه در جراحی ابدومینوپلاستی، چربی داخلی نمی تواند فقط با استفاده از جراحی خارج شود. بسیاری از این بیماران پس از جراحی ، هنوز شکم گردی دارند.
منظور از BMI نرمال چیست؟
ارزیابی BMI استاندارد نسبت وزن به قد است. البته این اندازه گیری کاملی نیست و نوع بدن و ساختار آن نیز باید در نظر گرفته شود. در اینجا یک قانون اساسی وجود دارد:
BMI کمتر از ۱۸٫۵ => کمبود وزن
BMI بین ۱۸٫۹ تا ۲۴٫۹ => وزن طبیعی
BMI بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ => اضافه وزن
BMI روی ۳۰ یا بالاتر => چاقی
BMI روی ۴۰ یا بالاتر => بسیار چاق
BMI معیار مناسبی برای سلامتی نیست و ممکن است BMI بالا باشد و چربی بدن کمی داشته باشید ، به خصوص در مردهای ورزشکار.
شاخص دیگر سلامتی ، دور کمر است. چربی اضافی بدن در اطراف کمر به شدت با دیابت و بیماری های قلبی ارتباط دارد. بیماران مونث با دور کمر بیش از ۸۷ سانتی متر و مردان با دور کمر بیش از ۱۰۲ سانتی متر در معرض خطر سلامتی قرار دارند.
چه اقداماتی می تواند برای بهبود BMI بیمار انجام دهد؟
برای اکثر بیماران ، کاهش وزن روندی آهسته است که نیاز به سخت کوشی دارد. بیشتر مردم به مراتب بیش از نیاز بدن خود می خورند و کمتر از نیاز خود ورزش می کنند. برای برخی از افراد نیز ، به خاطر مسائل ژنتیکی ، با وجود رژیم های غذایی سالم و ورزش هم ضافه وزن به راحتی از بین نمی رود. برای برخی از این بیماران ، جراحی کاهش وزن مانند جراحی بای پس معده ممکن است توصیه شود. توجه به این نکته مهم است که جراحی کاهش وزن شامل اقدامات زیبایی مانند لیپوساکشن یا ابدومینوپلاستی نیست. در حالی که این روش ها مقداری از وزن را کاهش می دهند ، اما در مقایسه با آنچه که با جراحی چاقی حاصل می شود ، یک مقدار نسبتاً ناچیز وزن است.