میزان تاثیر انواع جراحی افتادگی بینی

بررسی میزان تاثیر انواع جراحی افتادگی بینی

یکی از دلایل انجام جراحی‌های زیبایی بینی، از بین بردن افتادگی نوک بینی و ایجاد زاویه مناسب در آن است. یعنی نوک بینی کمی سربالا شود و از لب‌ها فاصله بگیرد. حال در این میان اینکه با توجه به فرم اولیه بینی، مانند گوشتی یا استخوانی بودن آن، چه تکنیکی به کار گرفته شود، در کنترل افتادگی نوک بینی بسیار موثر خواهد بود. نوشته امروز سایت دکتر علی علوی راد جراح بینی اصفهان به بررسی میزان تاثیر انواع جراحی افتادگی بینی خواهیم پرداخت.

به طور کلی دو دسته جراحی بینی از این دید وجود دارد:

جراحی کاهشی
جراحی تقویتی

جراحی‌های کاهشی

همانطور که گفته شد، با برداشتن و کم کردن اندازه غضروف‌ها، بینی کوچک و سربالا می‌شود. اما به دلیل وجود تورم در بینی، حتی تا چند ماه نیز مشکل افتادگی نوک بینی بعد از عمل نمود پیدا نخواهد کرد. پس از رفع ورم بینی، کم کم نوک بینی که از استحکام کافی برخوردار نیست پایین می‌آید. مطالعه مقاله علل ورم بینی بعد از عمل و روش های درمان آن را پیشنهاد می دهیم.

این مطلب را نیز مطالعه کنید : راهکارهای درمانی ورم بینی گوشتی بعد از جراحی

جراحی‌های تقویتی

از سوی دیگر اما جراحی‌های تقویتی بر اساس ایجاد استحکام بیشتر در نوک بینی شکل گرفته‌اند. معمولا در بینی‌های گوشتی که پوست و بافت بینی ضخیم‌تر است، این نوع جراحی بیشتر انجام می‌شود. در واقع به دلیل زیرسازی و کارگذاشتن غضروف بیشتر در نوک بینی، فضای اضافی در نوک بینی از بین می‌رود و بافت‌های چربی دیگر فرصت رشد در بینی را پیدا نمی‌کنند. این تکنیک از تغییر فرم و گوشت آوردن بینی گوشتی بعد از عمل جلوگیری می‌کند. همچنین مانع از افتادگی نوک بینی بعد از عمل نیز می‌شود.

در جراحی بینی‌های استخوانی نیز بنا به تشخیص جراح می‌توان از این روش برای جلوگیری از افتادگی نوک بینی استفاده کرد. در واقع شاید پیش از عمل بینی‌های بزرگ و افتاده به نظر برسد که باید از میزان غضروف نوک بینی کم شود تا افتادگی و بزرگ بودن آن رفع گردد؛ در حالی که باید غضروف‌ها به شکل مناسبی کار گذاشته شوند تا در آینده مانع از پایین آمدن نوک بینی گردند. همچنین می‌توان با تقویت اسکلت بینی، به تقویت آن ماهیت حمایتی در آناتومی بینی پرداخت. این کار در بلند مدت نتیجه خود را نشان خواهد داد.

دکتر علی علوی راد را در اینستاگرام دنبال کنید

باید به این نکته اشاره شود که زیبایی چهره و تناسب میان بینی و دیگر عناصر صورت، بر اساس یک سری استاندارد زیبایی شناسی انجام می‌شود. جراح شما پیش از انجام عمل بینی، تمامی این اندازه‌ها را بررسی خواهد کرد تا نتیجه و فرم نهایی بینی شما با این اصول همخوانی داشته باشد. برای مثال زاویه‌ای که خط فرضی میان پشت لب و نوک بینی با پشت لب و نوک لب بالا می‌سازد نباید از ۱۰۵ تا ۱۱۰ درجه بیشتر شود.

حال با توجه به این که افتادگی نوک بینی ناگزیر رخ خواهد داد و این زاویه کمتر می‌شود، معمولا جراح ماهر کمی زاویه نوک بینی را بیشتر از مقدار مورد انتظار در نظر می‌گیرد. به این ترتیب هنگام عمل جراحی، نوک بینی را بیشتر از حد معمول بالا می‌برد. این کار کمک می‌کند تا پس از رخ دادن افتادگی، باز هم فرم بینی متناسب باقی بماند.

در جراحی بینی خانم‌ها، این افزایش زاویه میان نوک بینی و لب‌ها گاهی تا ۱۰ درجه بیشتر از حد نرمال خواهد بود و به ۱۲۰ درجه می‌رسد. به این ترتیب با کاهش این زاویه و ایجاد افتادگی، باز هم زاویه نوک بینی به ۱۰۵ تا ۱۱۰ درجه می‌رسد که کاملا مناسب خواهد بود.